Thursday, June 21, 2007

सख्या रवीच्या

प्रातःकाली रविकर येई धरुनी उषेचा हात
उषा लाजली त्या स्पर्शाने हसे हळूच गालात
पक्षी गाती मधुर स्वरांनी रम्य पहाट गीत
लाल केशरी सहस्र किरणे नक्षी काढिती गगनात

झुळझुळ वाहे शीतल वारा होई पुलकित धरती
हळुहळु दिन हा पुढे सरकतो प्रकाश पसरे आसमंती
रवि तेजाने तळपू लागे सोडी हात उषेचा
अशा प्रखर तेजाला लाभे संग माध्यान्हीचा

तेजस्वी सूर्याची किरणे होता थोडी शांत
दिन ढळला आणि म्हणाला झाली आता सांज
संध्या येई स्वागता रविच्या माध्यान्ह सोडे हात
एकच रविकर प्रिय होई तिघींना काय ईश्वरी मात


-सौ. प्रतिमा उदय मनोहर

No comments:

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape