Monday, December 17, 2007

आई

आई असते घराचे जागतेपण
तिच्या वावरण्याचे नसते दडपण
शांतपणे देते ती सर्वांना मनोबळ
तिलाच सांगु शकतो आपण मनातील खळबळ

ती असते समईतील वात
मनोभावे रमते ती प्रपंचात
तिचे असणे धरले जाते नेहमी गृहीत
पण नसणे मात्र जाणवते मनाला सदोदित

2 comments:

Asha Joglekar said...

प्रतिमा ताई, खूपच सुरेख कविता . आईचं इतकं समर्पक वर्णन प्रथमच वाचलं अन तेही कवितेत.
अभिनंदन !

सौ. प्रतिमा उदय मनोहर said...

धन्यवाद आशाताई.

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape